Υπάρχουν στιγμές που ο χρόνος δεν μετριέται με ρολόγια, αλλά με πράξεις. Στιγμές που ένας λαός αποφασίζει να πει όχι, όχι από μίσος, αλλά από αξιοπρέπεια.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μια τέτοια στιγμή. Ένα «Όχι» που ειπώθηκε απλά, μα έγραψε Ιστορία.
Τότε, οι Έλληνες δεν αντιστάθηκαν μόνο σε στρατούς, αλλά σε έναν τρόπο σκέψης που ήθελε τους ανθρώπους υποταγμένους. Το «Όχι» έγινε φωνή ελευθερίας, ειπώθηκε στα χαρακώματα, στα σπίτια, στις καρδιές. Κι αν πέρασαν δεκαετίες, ο απόηχός του φτάνει ακόμη μέχρι σήμερα.
Στη δική μας εποχή, τα μέτωπα δεν είναι στα βουνά. Είναι μέσα μας και γύρω μας: στην αδιαφορία, στην ψευτιά, στην απάθεια που τρώει τη συλλογική ψυχή.
Κάθε φορά που επιλέγουμε να μη σωπαίνουμε μπροστά στο άδικο, να σταθούμε όρθιοι απέναντι στο ψέμα ή στη βία, τότε το «Όχι» ζωντανεύει ξανά — όχι ως λέξη, αλλά ως στάση ζωής.
Το 1940 δεν ανήκει στο παρελθόν· ανήκει σε κάθε μέρα που απαιτεί θάρρος. Είναι το «Όχι» της γυναίκας που παλεύει με αξιοπρέπεια, του νέου που επιμένει να ονειρεύεται, του πολίτη που δεν συνηθίζει την αδικία.
Γιατί η ελευθερία δεν είναι ανάμνηση. Είναι ευθύνη.
Και όσο υπάρχουν άνθρωποι που λένε «Όχι» στην υποταγή και «Ναι» στην ανθρωπιά, η Ελλάδα —όπως τότε— θα στέκει όρθια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To trikalazoom δίνει την δυνατότητα στους συμπολίτες μας να εκφράζονται ελεύθερα αλλά δεν υιοθετεί τα σχόλια κανενός.
Το περιεχόμενο διατίθεται ελεύθερα χωρίς περιορισμούς υπό τον όρο της παραπομπής στην αρχική του πηγή.
Ευχαριστούμε και καλή συνέχεια....